- śmiesz|ek
- Ⅰ m pers. (N pl śmieszki) 1. daw. (błazen) jester 2. pot. (żartowniś) joker Ⅱ m inanim. (G śmieszku) 1. dim. (śmiech) laugh, giggle 2. (drwina) scoff, taunting
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
śmieć — I m I, D. śmiecia; lm M. śmieci a. śmiecie, D. śmieci częściej w lm «rzecz wyrzucona, zniszczona, zużyta, bezużyteczna, zepsuta, zwłaszcza resztka czegoś, pozostałość, odpadek» Kupa śmieci. Kosz do śmieci. Zamieść, wynieść, uprzątnąć śmieci.… … Słownik języka polskiego